Ongelijkheid verpachter oplossen

De fiscale ongelijkheid tussen de verschillende groepen verpachters vraagt om een oplossing. Het bestuur van de BLHB onderzoekt de komende tijd daarvoor diverse mogelijkheden. 

Ongelijke concurrentie 

De fiscale positie van de verschillende groepen verpachters is groot. Verpachters zoals stichtingen met een goed doel, kerkelijke instanties, de overheid (Rijksvastgoedbedrijf) en natuurbeschermende organisaties betalen geen belasting; institutionele beleggers kennen een ander fiscaal regime en betalen daardoor niet of nauwelijks belastingen. De particuliere verpachter valt echter onder box 3 van de inkomstenbelasting. De wetgever veroorzaakt deze rechtsongelijkheid. De groep particuliere verpachters moet zich gaan organiseren, bijvoorbeeld door het oprichten van een platform of vereniging. Die zou de rechtsongelijkheid tussen de verschillende groepen verpachters aan de orde moeten stellen. 

Als gevolg van deze fiscaal nadelige positie wil deze groep verpachters een hogere pachtprijs en zet daarmee de pachtprijs onder druk. De andere groepen verpachters kunnen voor een groot deel de pachtprijs als nettorendement aanmerken, maar zij doen wel mee in de lobby van de groep particuliere verpachters om een hogere pachtprijs te bepleiten. De politiek en het ministerie van LNV is voor deze roep gevoelig, maar heeft waarschijnlijk geen inzicht in de verschillende groepen verpachters.

Deze ongelijke positie tussen de verschillende groepen grondeigenaren past binnen het liberale beleid van het ministerie van LNV. Een open markt van vraag en aanbod en de sterkste wint, ondanks dat er een ongelijk speelveld is. Het lijkt dan ook nuttig om de politiek hierover rechtstreeks te benaderen.

Belang

Van de ca. 1,7 miljoen ha cultuurgrond is bijna 58% in eigendom van agrariërs. De resterende 42% hoeft niet door de agrariërs zelf te worden gefinancierd. Bij een gemiddelde ha-prijs van stel € 50.000,= bedraagt de waarde van dit areaal € 35,7 miljard euro. De inschatting is dat In de toekomst het eigendom van agrariërs zal afnemen, omdat de banken voor de financiering van het agrarische bedrijf steeds kritischer worden en ook een terughoudender positie innemen. Een toename van het pachtareaal lijkt logisch. Het is van belang om ook de groep particuliere verpachters voor de sector te behouden.

De vermogensbehoefte van de steeds groter wordende bedrijven neemt toe en dus de behoefte aan pacht. Voor de agrarische sector is het dan ook belangrijk dat de grondgebruiksvorm pacht qua voorwaarden en kosten aantrekkelijk is en blijft. De agrariërs hebben behoefte aan een goed functionerend pachtinstrument, omdat grond een fundament onder de grondgeboden landbouw legt dat de continuïteit van het bedrijf moet borgen. 

Met een goed instrument pacht kan ook de groep jonge agrariërs worden gefaciliteerd. De opvolgingsdruk in Nederland is laag zodat de agrarische structuur al onder druk staat. Pacht kan de vermogensbehoefte drukken en verbetert daarmee de startpositie van de jonge ondernemer.

Onderzoek en inzet

De BLHB heeft het rendement van de verpachters over de afgelopen 25 jaar laten berekenen, niet alleen de jaarlijkse pachtopbrengsten, maar ook de waardestijging van de grond. De koppeling met de verschillende fiscale regimes van de verschillende groepen verpachters leert dat het nettorendement erg sterk verschilt. Voor dat laatste onderdeel benadert de BLHB ook een fiscalist om zijn visie te geven. 

Het bestuur van de BLHB wil deze fiscale ongelijkheid opheffen, zodat op termijn de groep particuliere verpachters voor de sector wordt behouden. Overigens is deze groep relatief klein. De sector heeft steeds meer behoefte aan een groter pachtareaal, omdat de banken terughoudender worden met het financieren van grond. Ook wordt de groep particuliere verpachters gebruikt om een hogere pachtprijs te verkrijgen en te melden dat de huidige reguliere pachtvorm achterhaald is. Om de lobby van verpachterszijde te weerleggen, kan de BLHB aan de hand van de berekeningen de politiek hopelijk overtuigen dat het anders moet.